Get used to the horse [Open]

Leilah stapte de binnenbak in. Er was niemand want, het was ook exstreem vroeg. Hier op Dancing Creek begon de dag al vroeg maar nu was het nog niet eens licht. De kleine baklichten stonden aan zodat de bak verlicht was maar niet zo opvallend als met de grote lichten. Ze had een opgezadelde tinker aan de tuigel. De ruin was haar toegewezen om de jaren op Dancing Creek te verzorgen en mee te trainen. Hij heette Edward maar ze had hem intussen al Eddy gedoopt. De vorige dag had ze het paard uitgebreidt geborsteld en gelongzeerd in een van de paddocks en ze was er al snel achtergekomen dat Eddy daadgoed was. Bij het borstellen stondt hij half te slapen en hij sjokte gewoon achter je aan. De meeste dresuurpaarden waren heel tempramentvol en best druk maar, daar had deze lobbes geen last van. Hij deed precies wat je zij en hij kon alleen vervelend zijn als hij verleidt werd door lekkere dingetjes. Ze keek even naar het paard en steeg toen op. Eddy bleef rustig staan en begon niet te lopen of wat dan ook. Ze spoorde rustig aan en het kollosale lijf zette zich in beweging. Hij liep echt als een tinker maar op een of andere manier had het ook wel weer wat van een normaal rijpaard. Na een paar rondjes draafde ze aan en het leek alsof Eddy helemaal wakker schoot. Hij zette het op een draf en hief daarbij zijn benen op. Na even spelen met de tuigels en wat been geven liep hij met zijn kin tegen zijn borst. Het gaf een geweldig gevoel en De dikke manen dansten op zijn nek. Zijn grote sokken sprongen op en neer terwijl hij draafde. Leilah ging helemaal op in de gangen van het paard tot ze merkte dat ze niet meer alleen in de rijhal was. Ze keek niet op maar ze reed gewoon door alsof ze alleen was. Het was een slechte gewoonte waarvan ze gewoon niet wist hoe ze hem had gekregen, waarom ze hem had en waarom ze er zelf geen problemen mee had.

Ever liet haar hand over de hals van het prachtige paard glijden. ´Hai Rihanna my dear.` Zei ze zachtjes terwijl haar hand nu over de fluweelzachte vacht van het zwarte paard streek. Ever had Rihanna enorm gemist, en het leek ook alsof dat andersom was. Er werd speels in haar nek gebriest door het paard en Ever giechelde een beetje. ´Gekkie.` Zei ze en ze zag hoe de neus van Rihanna nu naar haar zakken ging. Ever wist precies wat Rihanna bedoelde en haalde een rolletje pepermuntjes uit haar jaszak. Ze haalde er twee pepermuntjes uit en stopte de rest terug in haar zak. Toen stak ze haar hand uit naar Rihanna die de pepermuntjes gretig van Ever haar hand pakte met de lippen. ´Keep in mind, we gaan dit jaar een stuk harder moeten werken.` Zei Ever in een poging een beetje streng te klinken, maar Rihanna gaf haar alleen een hinnik, volgens Ever was de merrie al net zo blij dat het nieuwe schooljaar alweer begon. ´Zullen we jou eens gaan inrijden, je moet fit zijn voor de lessen.` Zei Ever toen, om vervolgens het tuig, wat ze al had gepakt, te pakken. Toen net had Ever Rihanna een uitgebreide poetsbeurt gegeven, en nu glom de merrie als nooit tevoren. Het duurde ook niet lang of de merrie was helemaal opgetuigd. Dressuurzadel, hoofdstel, dekje mooi recht, en de hulpteugel had Ever maar gelaten voor wat het was. Die zou ze alleen gebruiken moest een leerkracht haar dat zeggen. Ze deed haar cap op en leidde Rihanna mee naar de grote rijbak. Daar stond ze op het punt om op te stappen, toen ze ene meisje zag rijden. Ze was best goed, maar dat waren alle leerlingen hier wel, anders waren ze geen leerling hier. Maar Ever kon duidelijk zien dat zij en het paard nog wat moesten wennen aan elkaar. Dus ze schatte het meisje een eerstejaars. ´Hello.` Begroette Ever haar met een vrolijke stem, en een echt Engels accent. ´Zenuwachtig?` Vroeg ze toen. ´Cause God I was.` Zei ze met een klein lachje. ´Ik ben Ever, Ever Bloom, inmiddels begin ik aan my second year op deze school.` Zei ze, nog steeds klonk haar Engelse accent en ze grinnikte even. Ze had besloten een aardige tweedejaars te zijn, en geen bitch of zo. Want veel tweedejaars waren blij dat ze niet meer de jongste waren, en ja, gingen dan vervelende dingen doen. Maar zij niet, ze ging de eerstejaars ontvangen met een enorm goed welkom. Ever stapte alvast op Rihanna die rustig bleef staan, maar zodra Ever erop zat een beetje begon te trippelen. Ever kalmeerde haar door kalmerend te fluisteren en over Rihanna haar hals te strijken. ´Ze heeft er zin in, dit is trouwens Rihanna Comeback, ook wel bekend als gewoon Rihanna.` Zei Ever toen en ze lachte even toen Rihanna op haar mooist ging staan. ´Ja, ze laat graag haar mooiste kanten zien.` Sprak Ever alweer. Pas toen had ze door dat ze best veel aan het praten was. Waarom ging dat niet zo makkelijk bij leeftijdsgenoten, of iets oudere mensen, nou ja, ze wist het niet en ging er ook gene tijd in steken. ´Sorry, ik praat nogal veel.´ Zei Ever toen en ze voegde er nog snel aan toe dat ze Rihanna even ging laten stappen. Ze wachtte op antwoorden terwijl ze Rihanna met een losse teugel liet lopen.